Raquel is blij

Vannacht ben ik blijven slapen. Ik ben een beetje verkouden, dus snurkte ik af en toe. Raquel maakte mij dan wakker en zette op een gegeven moment de radio maar aan. Van die zender kon ik weer niet slapen een of andere remix die de hele tijd hetzelfde klonk, dus zelf maar even een andere zender gezocht.
Je slaapt wel in zo'n ziekenhuis, als de controles gedaan worden, wordt je wel half wakker, maar als er niets aan de hand is, slaap je gewoon weer door.

Om half twaalf mocht haar wonddrain er uit. Een chirurg kwam dit doen. Zij pakte een scarpel en zei al "Ik ga je niet snijden hoor, dat is alleen om de hechtingen er uit te halen." Zo gezegd zo gedaan, het slangetje er uit trekken was minder prettig, maakte een raar geluid, deed pijn en het leek alsof er geen einde aankwam. Volgens de chirurg was dit de ergste "ja, ja, dat zeiden ze bij de vorige ook" Zei raquel later tegen mij.

Raquel vroeg de verpleegster om ook het infuus er uit te halen, ze zei dat ze alleen de slangetjes er af mocht halen, dat een dokter het er uit haalt.
Later kwam de zaalarts en die zei dat ze nog antibiotica moest krijgen, dus dat het infuus er niet uit kon.
Het deed zo'n pijn, dat Raquel het infuus er toch uit wilde hebben, dan maar opnieuw prikken.

Ik ging even thuis eten. Oma was daar op bezoek.
Met Roser gaat alles goed, het gaat zo wonderlijk voorspoedig. Wel heeft zij nog steeds pijn in haar nier.
(Ik hoef niet meer te zeggen linkernier, want ze heeft er maar 1, terwijl Raquel 2 rechternieren heeft :)

Later kwamen Fred en Mêmen.
Ik ging alvast terug naar raquel met Avi en Iaia. Daar waren han, José en Elise.

De zaalarts kwam, even checken waar ze het best kon prikken. Raquel zat al een tijdje in de zenuwen hiervoor. Even later kwam ze terug:  "Ik heb overlegd met dr. Cransberg, je krijgt de antibiotica 's-avonds met een pilltje." Raquel superblij!
Zojuist op de gang gelopen, heerlijk vrij (op 2 katheters na).

Ik ga nu even eten thuis en kom vanavond weer terug, als Michel met zijn ouders op bezoek is.